Mijn Naam is Loes van Zuijlen, ik ben 67 jaar, weduwe van de vader van mijn 3 kinderen en oma van 3 kleinkinderen. Ik ben in het bezit van 2 HBO diploma’s (maatschappelijk en holistisch werk)en ervaringsdeskundige aan beide kanten van de minimalijn.
Aan de ene kant werk ik al jaren als vrijwillig hulpverlener en vertegenwoordig ik de arm en rechteloos gemaakte burger onder meer binnen het Platform Sociale Zekerheid Tilburg en als lid van Vereniging Brabantse Uitkeringsgerechtigden Samen. Ik ben bestuurslid van Vereniging Georganiseerde-Weldaad en aspirant-deelnemer van de Klankbordgroep FNV Vrouw voor het FNV Ledenparlement. Mijn adres was enkele jaren ’n uitdeelpunt van voedselpakketten en ik was mede-initiatiefnemer voor oprichting van de Stichting Kunst is voor Iedereen.
Aan de andere kant moet ik ook even zoveel jaren rond zien te komen van een veel te laag inkomen, vanaf oktober 2015 ontvang ik AOW, daarvoor ’n bijstandsuitkering. Tot voor kort zat ik nog in de schuldhulpverlening (eigen bijdrage zorg) en stond ik wekelijks in de rij bij de voedselbank. Wat absoluut niet te vergelijken is met de diepe ellende die andere lotgenoten moeten doormaken.

Decennia lang, lang vóór het ontstaan van de crises, komen met name eenoudergezinnen (het merendeel met alleenstaande moeders) 2 tot 300 euro per maand te kort om gewoon te kunnen leven. Wat betekent dat zij niet genoeg geld hebben voor voedsel, kleding of de maandelijkse vaste lasten. Later volgden ZZPers en 2verdieners.De meeste uitkerings- gerechtigden komen terecht in de schuldhulpverlening waardoor sommige soms letterlijk, maar anderen meestal figuurlijk worden uitgekleed door hun bewindvoerder en nare ervaringen opdoen met incassobureaus en deurwaardes. Zij weigeren om naar een zorgverlener te gaan, omdat zij de eigen bijdrage zorgverzekering niet kunnen betalen. Voor velen is het meer regel dan uitzondering dat zij ‘s ochtends hun kinderen zonder ontbijt de deur uit moeten laten gaan en hen slechts 1 x in de week een warme maaltijd voor kunnen zetten. Zij kunnen nooit deelnemen aan een culturele activiteit of met vakantie.

Zowel mannen als vrouwen voelen zich minderwaardig omdat zij niet voldoende voor hun kinderen kunnen zorgen. Dit heeft een enorme inpakt op hun psychische, fysieke en emotionele welzijn. Het veroorzaakt stress en agressie, die vaak op hun partner of kinderen wordt losgelaten. Sommigen kiezen noodgedwongen de verkeerde afslag, gaan stelen of belanden in de prostitutie. In het ergste geval sturen zij hun kinderen ‘hiervoor op pad’. Verdoofd en beschadigd weten zij de weg naar de juiste instanties niet te vinden of worden getart door ondoorzichtig beleid of vernederd door bureaucraten die bewust of onbewust informatie achterhouden, waardoor zij de voor hen zo noodzakelijke voorliggende voorzieningen (= recht) mislopen en op alle fronten gruwelijk in de problemen geraken.

Als wereldburger en activist ben ik solidair met mijn medemens en met blije tegenzin neem ik deel aan iedere actie die kan helpen een eind te maken aan armoede en uitsluiting, onrecht, seksueel misbruik, mensenhandel, concurrentie, uitbuiting en oorlog.

De degradatie van mens en natuur tot handelswaar en de overwaardering van geld als ’n product, zijn de meest geraffineerde middelen tot machtsmisbruik, overconsumptie, milieuvervuiling, corruptie en zelfverrijking. De verziekte wisselwerking tussen de sociale, de ecologische en de financiële machtstructuren plegen roofbouw op sociale zekerheid-breed en het rechtssysteem en is de veroorzaker van de enorme kloof tussen arm en rijk. Zij maken burgers onvrij, arm en rechteloos, houden vrouwen financieel afhankelijk van mannen en de ongelijke verhouding tussen werkgevers en werknemers in stand. Uitkeringsge-recht-igden worden misleid door ambtenaren en reïntegratietherapeuten, die vaak alleen hun eigen baan zeker willen stellen, ‘verplicht om vrijwilligerswerk te gaan doen’ of met een omweg de arbeidsmarkt opgeduwd. Multinationals en banken kapen de politici. De bureaucratie en de over-organisatie gijzelen professionals, zetten welzijnswerkers zorg- en verplegend personeel klem en houden bij woningcoöperaties, zorgaanbieders, energieleveranciers en verzekeraars, de schijn van dienstbaarheid hoog.

Door de jaren heen heb ik me steeds weer opnieuw verwonderd over de prachtige innovatieve vondsten die ‘n verbetering hebben gebracht op sociaal, biologisch, medisch en technisch vlak. Maar vaker nog dan deze blije momenten heeft mijn hart geschreeuwd om de verkwisting van man en vrouwkracht en van middelen en geld. De ene pilot volgde de andere op en bruikbare alternatieven werden door egotrippers ingepikt tot meerdere glorie van zichzelf. Zorg en welzijnswerkers zijn nog maar voor 40% bezig met hun eigenlijke taak, de overige uren worden opgeslokt door vergaderen, het invullen van ellen lange tabellen en stapels papierwerk. Het is treurig om te zien hoe zelfs ‘duurzaamheidpredikanten’ en ‘sociaal werkers’ uit angst om vermeende concurrentie, met onwil of onkunde weigeren om met andere disciplines samen te werken en daardoor niet in staat blijken te zijn om zich in te zetten voor het belang van de burgers en de samenleving.

Al deze ervaringen hebben mij in 2009 doen besluiten, dat ik op geen énkele manier niet één euro wil verdienen binnen dit economische systeem. Ik moest, wilde ik uit de uitkering komen, én op zoek naar een andere manier van werken én op zoek naar een ander inkomen.

Wel, dat is gelukt !
Na jaren van ‘studie’ over ruilhandelsystemen en ‘andere economie’
heb ik het antwoord gevonden:
ik wil gaan werken als sociaal makelaar, die een brugfunctie in wil nemen
tussen burgers, maatschappelijke organisaties en beleidsmakers
op het gebied van sociale zekerheid breed.
Op vreedzame wijze een revolutionaire verandering tot stand brengen.
Voor mezelf en anderen in vrijheid gekozen arbeidsplaatsen creëren
waar de verdiensten naast euro’s uit punten bestaan.
Het bracht mij tot de ontwikkeling van het concept-burgerinitiatief
zoals dat nu aan u voorligt.
Op de vraag hoe dit ‘te organiseren’ en ‘te financieren’
en wel zo, dat ik volledig onafhankelijk kan acteren
heb ik inmiddels ook een antwoord gevonden.
Info hierover is later te vinden op ‘Stappen’.